ជាមួយនឹងប្រៀបខ្លាំងផលិតកសិកម្ម កសិករជាច្រើននៅស្រុក ចូវថាញ់ បានបំបែរចនាសម្ព័ន្ធដំណាំដាំដុះយ៉ាងក្លាហាន និងផ្លាស់ថ្មីឥតឈប់ឈរនូវគំនិតវប្បកម្ម ផ្សារភ្ជាប់ និងសហការក្នុងផលិតកម្ម-អាជីវកម្មស្របតាមតម្រូវការរបស់មូលដ្ឋាននីមួយៗ។ តាមរយៈនោះ មានទម្រង់ផលិតកម្ម និងអាជីវកម្មមានប្រសិទ្ធភាពជាច្រើនបានលេចឡើង នាំមកនូវតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់បានបើកទូលាយ រួមចំណែកក្នុងការបង្កើនប្រាក់ចំណូលនិងលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅសម្រាប់កសិករ និងជំរុញអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច-សង្គម។
លោក ង្វៀន ផាមទ្វឺន ប្រធានការិយាល័យកសិកម្ម និងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទស្រុក ចូវថាញ់ បានឲ្យដឹងថា៖ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅថ្មីៗនេះ ស្រុក ចូវថាញ់ បានជំរុញយ៉ាងសកម្មនូវការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធកសិកម្មឡើងវិញ ជាពិសេសផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់លើការកសាងតំបន់ផលិតកម្មឯកទេសប្រមូលផ្តុំជាច្រើនជាមួយដំណាំដាំដុះ សត្វចិញ្ជឹមដែលមានលក្ខណៈសមស្របជាមួយដី និងសម្របទៅនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ពង្រឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធជាបណ្តើរៗ ដើម្បីបម្រើដល់ផលិតកសិកម្ម។ពង្រឹង និងលើកកម្ពស់សមត្ថភាពសហករណ៍ ក្រុមសហការ និងក្រុមតភ្ជាប់រវាងកសិករនឹងកសិករ រវាងកសិករ និងធុរកិច្ច។ ទន្ទឹមនិងនោះ ត្រូវសហការជាមួយផ្នែកឯកទេសផ្ទេរយ៉ាងសកម្មនូវបច្ចេកវិជ្ជាទំនើប វិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេសជឿនលឿនទៅក្នុងផលិតកម្ម ជាពិសេសបច្ចេកវិជ្ជាផលិតកសិកម្មស្អាត កសិកម្មសរីរាង្គផ្សារភ្ជាប់នឹងការបំបែរចនាសម្ព័ន្ធផលិតកម្មសមស្រប រួមចំណែកលើកកម្ពស់ផលិតភាព គុណភាព និងបង្កើនការប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារ។
អនុវត្តផែនការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធកសិកម្មឡើងវិញ ស្រុក ចូវថាញ់ បានតម្រូវឲ្យបណ្តាផ្នែក អង្គភាព និងមូលដ្ឋាន ផ្សព្វផ្សាយភារកិច្ចសំខាន់ៗ ស្តីពីផលិតកម្មកសិកម្ម។ ក្នុងនោះ ផ្តោតលើការពង្រីកប្រៀបខ្លាំង ជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ ផ្សារភ្ជាប់ និងរៀបចំផលិតកម្មឡើងវិញ។ទន្ទឹមនឹងនោះ កសាងបណ្តើរៗនូវតំបន់ផលិតឯកទេសប្រមូលផ្តុំ ជាមួយនឹងដំណាំគ្រប់ប្រភេទ និងសត្វចិញ្ជឹមសមស្របនៅក្នុងមូលដ្ឋាននីមួយៗ ដើម្បីបង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់កសិករទទួលបានវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេសជឿនលឿនក្នុងវិស័យកសិកម្ម។ តាមរយៈនោះ មានកសិករជាច្រើនហ៊ានគិត ហ៊ានធ្វើ ហ៊ានពិសោធន៍ និងពង្រីកប្រភេទរុក្ខជាតិ និងសត្វថ្មីៗ រួមចំណែកក្នុងការធ្វើពិពិធកម្មផលិតកម្ម និងអភិវឌ្ឍផ្នែកវិជ្ជាជីវៈ និងសេវាកម្មថ្មីៗ ដែលនាំមកនូវប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។
ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយ និងការថែទាំ លោក ហ្វិញក្វាងមិញ (ស្នាក់នៅភូមិ ភូហ្វា ១ ឃុំ ប៊ិញហ្វា) វប្បកម្មពូជស្រូវ ហ៊ឹងឡុង ៥៥៥ ក្នុងរដូវដើមឆាំ្ន២០២៤ អនុវត្តបច្ចេកទេសសាបសំណាប និងស្ទូងស្រូវ ដោយបរិមាណគ្រាប់ពូជ ១២គីឡូក្រាម/១០០០ម២ ផ្តល់ទិន្នផលជាង ៩តោន/ហត.។ ជាមួយនឹងតម្លៃលក់ ៧.៥០០ដុង/គីឡូក្រាម (ស្រូវទទឹក)។ បន្ទាប់ពីផាតចំណាយរួច លោកនៅចំណេញជិត ៣លានដុងក្នុងមួយកុង។ លោក ហ្វិញក្វាងមិញ ចែករំលែកថា៖ “ឆ្លងកាត់រដូវដាំដុះចំនួន២ ប្រសិនបើយើងថែទាំបានល្អ ផ្តល់ជីពេញលេញនិងធានាប្រភពទឹកសមស្រប គឺស្រូវលូតលាស់បានយ៉ាងល្អ មានសត្វល្អិត និងជំងឺតិច ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ជាងពូជបណ្តាស្រូវដែលដាំដុះ មុននេះ”។
ដោយសារមានការបំបែរចនាសម្ព័ន្ធដំណាំយ៉ាងក្លាហាន លោក ត្រាន់វ៉ាន់គៀត (ស្នាក់នៅភូមិ តាន់ថាញ់ ឃុំតឹនភូ) បានទទួលជោគជ័យជាមួយនឹងទម្រង់ដាំទុរេន។ ដើម្បីកាត់បន្ថយថ្លៃដើម និងកម្លាំងពលកម្ម លោកបានវិនិយោគបន្ថែមប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តសន្សំសំចៃទឹកសម្រាប់ចំការទុរេនរបស់គាត់។ ក្រៅពីនេះ លោកក៏ឆ្លៀតឱកាសយកទំហំដីទំនេរចន្លោះដើមទុរេនម្បីដាំបន្ថែមក្រូចនិងដូងដើម្បីរកចំណូលបន្ថែម។ “ទៅទន្ទឹមនិងការអនុវត្តបច្ចេកវិជ្ជាខ្ពស់ទៅក្នុងការវប្បកម្ម ខ្ញុំនឹងវិនិយោគលើទេសភាពខ្នាតតូចមួយចំនួនទៀត និងបើកសេវាកម្មទេសចរណ៍ធម្មជាតិសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរនៅទីជិតនិងឆ្ងាយ មករកបទពិសោធន៍ និងរីករាយជាមួយទុរេន” - លោក គៀត ចែករំលែក។
ជាមួយនឹងការជំរុញខ្លាំងការបំបែរចនាសម្ព័ន្ធដំណាំដាំដុះ កសិករស្រុកចូវថាញ់ក៏បានអភិវឌ្ឍន៍ទម្រង់ចិញ្ជឹមសត្វ នាំមកនូវប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ ក្នុងនោះ ត្រូវនិយាយដល់ទម្រង់ចិញ្ចឹមអន្ទង់របស់បង ផានង៉ុកធ្វឺន (ស្នាក់នៅភូមិ ហ្វាថាញ់ ឃុំ ហ្វាប៊ិញថាញ់) បង ឡេថាញ់ទ្វឺន (ស្នាក់នៅភូមិអានហ្វា ឃុំវិញប៊ិញ)។ ទម្រង់ចិញ្ចឹមអន្ទង់ពាណិជ្ជកម្ម និងចិញ្ចឹមអន្ទង់ពូជរបស់លោក ង្វៀនវ៉ាន់ឌឿង (ស្នាក់នៅភូមិ វិញភឿក ឃុំ វិញប៊ិញ)។ ទម្រង់ចិញ្ចឹមពពែដោយប្រើប្រាស់ផលិតផលជីវសាស្រ្តរបស់បង ហាមិញង្វ៉ាន (ស្នាក់នៅភូមិអានភូ ឃុំ អានហ្វា)។ ទម្រង់ចិញ្ចឹមកង្កែបថៃរបស់លោក ដនវ៉ាន់ប៊ឹក (ឃុំ វិញញួន)។ ទម្រង់ចិញ្ចឹមអន្ទង់គ្មានភក់តាមស្តង់ដារ VietGap សម ស្របនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែងក្នុងមូលដ្ឋាន។កសិករអាចទាញយកអត្ថប្រយោជន៍ពីផ្ទៃដីជុំវិញផ្ទះសម្រាប់ធ្វើកសិកម្ម ហើយដើមទុនវិនិយោគសម្រាប់ទម្រង់ក៏មិនខ្ពស់ប៉ុន្មាន។ជាមួយអាងចិញ្ចឹមអន្ទង់ពាណិជ្ជកម្មនីមួយៗមានផ្ទៃដីប្រហែល ៤០ម២ បន្ទាប់ពីចិញ្ចឹមបានប្រហែលជាពី ៨-១០ខែ លក់ក្នុងតម្លៃពី២០០ពាន់ទៅ២៥០ពាន់ដុង/គីឡូក្រាម អាចនាំមកនូវប្រាក់ចំណេញជាង ៣០លានដុង/អាង។ - លោក ផានង៉ុកធ្វឺន (ស្នាក់នៅភូមិ ហ្វាថាញ់ ឃុំ ហ្វាប៊ិញថាញ់) ចែករំលែក។
មិនត្រឹមតែប្រើចំបើងដើម្បីបណ្តុះផ្សិតប៉ុណ្ណោះទេ លោក ត្រាន់វ៉ាន់ថាញទ្វៀន (នៅភូមិ តាន់ថាញ់ ឃុំ វិញថាញ់) ប្រើចំបើងបន្ទាប់ពីប្រមូលផលស្រូវ (ឬចំបើងបន្ទាប់ពីដាំផ្សិត) ដើម្បីផ្អាប់ជាជីកំប៉ុវសរីរាង្គសម្រាប់ដំណាំ។វិធីធ្វើនេះ រួមចំណែកកាត់បន្ថយថ្លៃដើមផលិតកម្ម និងកាត់បន្ថយការដុតចំបើងដែលបណ្តាលឲ្យមានការបំពុលបរិស្ថាន។ ជាមួយនឹងកសិដ្ឋានផ្សិតចំបើង រាងដូចបំពង់ចំនួន ២ (៤០ម២/កសិដ្ឋាន) លោក ទ្វៀន រកចំណូលបានពី ៣០ទៅ ៤០ លានដុង/ឆ្នាំ។
“អាស្រ័យដោយទទួលបានការគាំទ្រពីវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេស ការដាំផ្សិតចំបើងមានភាពសាមញ្ញណាស់នោះគឺ ដំណើរការដោះស្រាយចំបើង និងដោះស្រាយបាក់តេរីក្នុងរោងដាំផ្សិតមានការថយចុះខ្លាំងនិងមានប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ជាងទ្វេរដងធៀបនឹងការដាំផ្សិតចំបើងនៅខាងក្រៅ”។ ទីផ្សារផ្សិតចំបើងទូលំទូលាយ យតម្លៃស្ថិរភាព ដូច្នេះមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាព”-លោក ទ្វៀនចែករំលែក។
នាពេលខាងមុខ ស្រុក ចូវថាញ់ នឹងបន្តផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់លើការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធឡើងវិញតាមទិសអភិវឌ្ឍន៍ទំនើប ផ្សារភ្ជាប់ជាមួយការធ្វើអាជីវកម្ម និងទាញយកប្រៀបខ្លាំងពីមូលដ្ឋានសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ជានិរភាព។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ជំរុញខ្លាំងការកៀរគរកសិករឲ្យអនុវត្តវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេសជឿនលឿនទៅក្នុងផលិតកម្ម ដោយផ្តោតលើការរៀបចំផលិតកម្មកសិកម្មសរីរាង្គ ដោយសុវត្ថិភាព និងកសិកម្មអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់។ ពង្រីកទម្រង់ផលិតកម្ម-អាជីវកម្មមានប្រសិទ្ធភាព នាំមកជូននូវតម្លៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ជាដើម។ តាមរយៈនោះ រួមចំណែកលើកកម្ពស់តម្លៃផលិតផល បង្កើនការប្រកួតប្រជែងលើទីផ្សារ ធានានូវក្បាលចេញស្ថិរភាព លើកកម្ពស់ជីវភាពសម្ភារៈ និងស្មារតីរបស់ប្រជាជន ជំរុញសេដ្ឋកិច្ច-សង្គមអភិវឌ្ឍន៍៕
ប្រែ៖ ណារីពៅ
