នំអាកោត្នោតអាំង ហាកូ គឺជាមុខម្ហូបដ៏ល្បីរបស់ជនជាតិចាមនៅខេត្ត អានយ៉ាង។ តាមរយៈដៃដ៏ប៉ិនប្រសប់របស់សិប្បវិទ្យូធ្វើនំ Rofiah រសជាតិដ៏ពិសេសរបស់នំអាកោហាកូ បានរីករាលដាលកាន់តែឆ្ងាយទៅៗ។
ភ្ញៀវទេសចរស្វែងយល់ពីរបៀបដុតនំអាកោ
អានយ៉ាង មាននំអាកោល្បីឈ្មោះចំនួន៣ប្រភេទនោះគឺ នំអាកោតាន់ចូវរបស់លោក អ៊ុតយុត នំអាកោត្នោតរបស់ជនជាតិខ្មែរ នំអាកោហាកូ របស់ជនជាតិចាម។ មុខម្ហូបពិសេសទាំងនេះបានធ្វើសម្បូបែប និងបង្កើតបន្ថែមពាណិជ្ជសញ្ញាសម្រាប់មុខម្ហូបចម្រុះរបស់ខេត្តអានយ៉ាង។
នៅ អានយ៉ាង ជនជាតិចាមរស់នៅប្រមូលផ្តុំនៅស្រុក អានភូ និងឃុំ ចូវផុង ទីរួមខេត្តតឹនចូវ។ នំអាកោហាកូ លក់ពេញមួយឆ្នាំ ជាពិសេសគឺតូបលក់នំអាកោរបស់សិប្បករ Rofiah តែងតែទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរឲ្យមកទស្សនា និងពិសោធម្ហូបពិសេសនេះ។ នៅមហោស្រពនំប្រជាប្រិយភាគខាងត្បូងលើកទី ៩ ឆ្នាំ ២០២២ ដែលរៀបចំដោយក្រសួងវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍ សហការជាមួយគណៈកម្មាធិការប្រជាជនទីក្រុងកឹនធឺ នំអាកោហាកូ និងនំ Namparang របស់សិប្បករ Rofiah ដណ្តើមបានមេដាយមាសយ៉ាងឆ្នើម។
សិប្បករ Rofiah ភ្ជាប់នឹងអាជីពនំអាកោ
សិប្បករ Rofiah ចែករំលែកថា គ្រឿងផ្សំសំខាន់ៗដើម្បីធ្វើនំអាកោនេះរួមមាន ផ្លែត្នោត ម្សៅអង្ករ ខ្ទិះដូងនិងស្ករ។ការធ្វើនំអាកោហាកូនេះ មិនពិបាកទេ ប៉ុន្តែដើម្បីធ្វើនំឲ្យស្រស់ស្អាតមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ វាអាស្រ័យនៅលើភាពជំនាញរបស់អ្នកធ្វើនំ។ដើម្បីបាននំឆ្ងាញ់ស្តង់ដារ ស្ត្រីជនជាតិចាមជ្រើសរើសទិញអង្ករស្រែលើរបស់ជនជាតិខ្មែរ ដែលដាំនៅតំបន់ភ្នំប្រាំពី ខេត្តអានយ៉ាង។អង្ករយកទៅត្រាំទឹកឲ្យទន់ រួចកិនជាម្សៅអង្ករ ហើយលាយជាមួយស្ករ និងទឹកពីសាច់ផ្លែត្នោតរួចផ្អាប់ទុកក្នុងរយៈពេល ៦ ម៉ោងឡើងទៅដើម្បីឲ្យនំឡើងនិងទន់ឆ្ងាញ់។គេប្រើខ្ទះតូចសម្រាប់ដុតនំ ជំហាននេះគឺមើលភ្លើងធ្យូង និងចាក់ម្សៅចូលក្នុងខ្ទះល្មមគ្រប់។ទុកឲ្យនំឆ្អិនមានពណ៌ស្មើគ្នាទាំងសងខាង គេយកគម្របខ្ទះមកកំដៅលើចង្ក្រានឈើ រួចបិទគម្របខ្ទះនំ។នំអាកោស្រស់ស្អាតត្រូវតែមានពណ៌ត្នោត និងប៉ោងឡើង ប៉ុន្តែប្រសិនបើនំត្រូវខ្លោច ឬភ្លើងមិនត្រូវនំនឹងឆៅខាងក្នុងបានចាត់ទុកថាបរាជ័យ។
នំអាកោហាកូ គឺជាមុខម្ហូបប្រពៃណីរបស់ជនជាតិចាម បានប្រើប្រាស់ជាទូទៅក្នុងពិធីបុណ្យទាន និងពិធីមង្គលការរបស់ជនជាតិចាម ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះ បានក្លាយជាមុខម្ហូបដ៏ពេញនិយមយ៉ាងទូលំទូលាយ នៅខាងក្រៅ។ មកទីនេះ ទស្សនាសិប្បករ Rofiah និងស្ត្រីជនជាតិចាមធ្វើនំយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ជាមួយនឹងស្នាមញញឹមជាប់ជានិច្ចបានបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ដែលមិនអាចបំភ្លេចបានដល់ភ្ញៀវទេសចរអំពីសម្រស់វប្បធម៌ធ្វើម្ហូបនៅភូមិចាម ឃុំចូវផុង។សិប្បករ Rofiah បានសំណេះសំណាលថា អ្នកមីងបានច្បាមជាប់អាជីពធ្វើនំអាកោនេះហើយថែមទាំងធ្វើនំប្រពៃណីរបស់ជនជាតិចាមអស់រយៈពេលជាង២០ ឆ្នាំមកហើយ។គេហៅថាតូបនំអាកោ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅវាគ្រាន់តែជាតូបតូចមួយនៅតាមផ្លូវ ដែលមានតុ និងកៅអីពីរបីសម្រាប់អតិថិជនអង្គុយហូប ឬរង់ចាំនំតែប៉ុណ្ណោះ។ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ព្រឹកឡើងតូបតែងតែមានអតិថិជនមកទិញនំយ៉ាងច្រើនកុះករ ទឹកមុខញញឹមពេញចិត្តរបស់អតិថិជនបានបង្កើនភ្លើងក្នុងអាជីពរបស់អ្នកមីង Rofiah។នៅថ្ងៃបុណ្បទាននានានៅក្នុង និងក្រៅខេត្ត សិប្បករ Rofiah បានអញ្ជើញឲ្យទៅកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីបង្ហាញពីជំនាញធ្វើនំរបស់គាត់។ហើយក្លិនឈ្ងុយឆ្ងាញ់របស់នំបានទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ភ្ញៀវដែលមកទស្សនា។ ប្រសិនបើនរណាម្នាក់ចង់ដឹងចង់ឃើញ និងចង់ធ្វើនំអាកោហាកូ ដោយខ្លួនឯង សិប្បករ Rofiah តែងតែបង្រៀនដោយស្មោះអស់ពីចិត្តពីរបៀបដុតនំ និងដុតនំដោយរបៀបណាដើម្បីឲ្យនំឆ្ងាញ់។
លោក ង្វៀនវ៉ាន់ងី ឯកទេសទេសចរណ៍នៅស្រុក ចើម៉ើយ ខេត្ត អានយ៉ាង កាន់នំអាកោក្តៅហុយនៅលើដៃ បានចែករំលែកថា៖ “ខ្ញុំដឹងថា នំអាកោហាកូ គឺជាមុខម្ហូបប្រពៃណី របស់ជនជាតិចាមនៅខេត្តអានយ៉ាង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលមាន ឱកាសមកភ្លក់ទេ។ ថ្ងៃនេះបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក អ្នកមីង Rofiah ធ្វើនំ នំមានពណ៌លឿងត្នោតស្អាតណាស់ ហើយក្លិនក្រអូបស្រទន់ពិតជាទាក់ទាញមែន”។ លោក ងី បានទិញនំមកហូប ហើយឃើញថាឆ្ងាញ់ មានរសជាតិត្រូវមាត់គាត់ គាត់ក៏បានទិញនំជាច្រើនយកទៅផ្ទះសម្រាប់គ្រួសារទៀត។
លោក ឡេទ្រុងហៀវ ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលជំរុញវិនិយោគ និងពាណិជ្ជកម្មខេត្តបានព័ត៌មានថា នំអាកោហាកូនេះ បានចុះបញ្ជីនៅក្នុងសៀវភៅណែនាំទេសចរណ៍របស់ខេត្ត។ រយៈពេលជិត្តៗនេះ នៅពេលដែល ក្រុមអ្នកទេសចរក្នុង និងក្រៅប្រទេសមកទស្សនាភូមិចាមចូវផុង ពួកគេបានយកចិត្តទុកដាក់ និងចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះនំអាកោហាកូ របស់សិប្បករ Rofiah ក៏ដូចជាស្ត្រីជនជាតិចាមដទៃទៀតដែលលក់នំអាកោផងដែរ។នំអាកោហាកូ បានឆ្លើយតបតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដូចជា ស្អាត គំរូល្អ ក្រអូប ឆ្ងាញ់ មានជីវជាតិ និងថោក។ បើតាមលោក ហៀវ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺថា អ្នកដុតនំតែងតែរួសរាយរាក់ទាក់ជាមួយអតិថិជន មិនថាទិញនំ ឬមិនទិញនំនោះទេ។ ដោយសារតែចរិតជាលក្ខណៈវប្បធម៌នៃទន្លេទឹកនេះហើយបានធ្វើឲ្យអ្នកទេសចរត្រឡប់មករកទិញនំអាកោហាកូនេះវិញរាល់ពេលដែលពួកគេមានឱកាសមកភូមិចាមចូវផុង៕
ប្រែ៖ ណារីពៅ
